تقریبن همه ی آدم ها میگویند از دروغ بیزارند.اما نمیدانم چرا قبل از این که از دروغ بیزار باشند از فضولی و سرک کشیدن به کار دیگران بیزار نیستند.نمدانم چرا فهمشان نمیشود این فضولی هایشان،این که دماغشان را توی هر مساله ی شخصی آدم فرو میکنند باعث میشوند حس امنیت نکنی.باعث میشود دروغ بگویی خودشان هم دروغ بشنوند.چرا این آدم ها نمیفهمند...؟!